دیدگاه‌ها برای آخرین دغدغه امام صادق (ع) بسته هستند
تاریخ انتشار : پنجشنبه 29 تیر 1396 - 12:38
-

آخرین دغدغه امام صادق (ع)

سبزواریان: در کتاب ارزشمند «ثواب‌الاعمال» از ابوبصیر نقل شده که بعد از شهادت امام صادق (ع) به منظور تسلیت به خانواده‌اش به خانه امام (ع) رفتم؛ به همسرش، ام‌حمیده تعزیت گفتم: «فبکت و بکیت لبکائها» او گریه و من هم از گریه او گریه نمودم. آنگاه اظهار داشت: «امام ششم (ع) در هنگام وفات دستور

رمضان‌علی ثباتی‌مقدم

سبزواریان: در کتاب ارزشمند «ثواب‌الاعمال» از ابوبصیر نقل شده که بعد از شهادت امام صادق (ع) به منظور تسلیت به خانواده‌اش به خانه امام (ع) رفتم؛ به همسرش، ام‌حمیده تعزیت گفتم: «فبکت و بکیت لبکائها» او گریه و من هم از گریه او گریه نمودم. آنگاه اظهار داشت: «امام ششم (ع) در هنگام وفات دستور داد: «اجْمَعُوا لِی کلَّ مَنْ بَینِی وَ بَینَهُ قَرَابَهٌ» همه کسانی که با من خویشاوندی دارند را جمع کنید. وقتی همه آمدند در کنار بستر امام (ع) قرار گرفتند، نگاهی به آن‌ها نمود و فرمود: «إنَّ شَفَاعَتَنَا لَا تَنَالُ مُسْتَخِفّاً بِالصَّلَاهِ» به درستی که شفاعت ما «اهل‌بیت» به کسانی که نماز را سبک بشمارند، نمی‌رسد.»

مهم‌ترین دغدغه امام صادق (ع) در واپسین لحظات زندگی اهمیت و سفارش بر نماز بود زیرا نماز اهمیت و جایگاهی بس رفیع و بلند و ارزشمند دارد که در این مقال بر آنیم با الهام از سخن آن بزرگوار نیم‌نگاهی به این مهم از منظر قرآن و حدیث داشته باشیم.

نماز در دستور کار همه پیامبران الهی

در قرآن کریم در آیات متعددی نماز را در ادیان پیشین مطرح نمود.
الف. ابراهیم (ع) این‌گونه دعا کرد: «خدایا مرا از اقامه کنندگان نماز قرار بده.» (ابراهیم – آیه ۴)
ب. اسماعیل (ع) سفارش به نماز نمود: «او همواره اهلش را به نماز سفارش می‌نمود.» (مریم – آیه ۵۵)
ج. عیسی (ع) این‌گونه از خداوند درخواست نمود: «و هر جا که باشم بسیار با برکت و سودمند مرا قرار ده و مرا تا زنده‌ام به نماز و زکات سفارش نموده است.» (مریم – آیه ۳۱)

نماز از ویژگی‌های جامعه دینی

در سوره مبارکه بقره آنگاه که قرآن را کتاب هدایت برای متقین می‌داند؛ می‌فرماید: «آنان که به غیب ایمان دارند و نماز را برپا می‌دارند و از آنچه روزی داده‌ایم انفاق می‌کنند.» (بقره – آیه ۳)

نماز، نشان نیکی

در قرآن کریم، مصادیق نیکی را این‌گونه احصاء نموده است: «ولکن نیکی آن است که: ایمان به خدا، روز قیامت، ملائکه، کتاب و پیامبران آورد؛ و مال و ثروت که موردعلاقه آن‌هاست به خویشان، یتیمان، درماندگان و سائلان و در راه آزادی بردگان می‌دهند و نماز را با همه شرایط اقامه می‌کنند و زکات می‌دهند و به پیمان‌ها وفادار و در سختی‌ها و شداید صابرند.» (بقره – آیه ۱۷۷)

نماز، وسیله رستگاری

هدف پیامبران الهی، به‌ویژه آخرین فرستاده الهی، رستگاری جامعه بود که فرمود «قولوا لا إله إلا ا… تُفْلِحوا» «بگویید خدا یکتا و یگانه است تا رستگار شوید.»

و در سوره مؤمنون، وقتی‌که رستگاری را از آنِ انسان‌های مؤمن می‌داند با ویژگی‌های زیر عنوان می‌کند: «بی‌تردید، مؤمنان رستگار شدند. آنان که در نمازشان اهل خشوع‌اند و آن‌ها که از کارهای لغو و بیهوده روی گردان‌اند و آنان که پرداخت‌کننده زکات هستند.»

اقامه نماز، نشانه حکومت صالحان

قرآن کریم یکی از مهم‌ترین ویژگی حکومت شایستگان را اقامه نماز بیان فرموده: «آنان که در زمین قدرتشان بدهیم، نماز را اقامه می‌کنند.» (حج – آیه ۴۱)

نماز، اولین سؤال در قیامت

در قیامت همه انسان‌ها مورد سؤال و پرسش از اعمال و رفتار و کردارشان قرار می‌گیرند که یکی از مهم‌ترین سؤالات، نماز است. امام صادق (ع) فرمود: «أَوَّلُ مَا یحَاسَبُ بِهِ الْعَبْدُ الصَّلاهُ» (محجه البیضاء – جلد ۱ – صفحه ۲۲۹) «اول چیزی که بنده موردمحاسبه (پرسش) قرار می‌گیرد نماز است.» و در سخنی دیگر آمده است که «اگر نماز موردپذیرش قرار گرفت، دیگر اعمال پذیرفته شده و اگر موردپذیرش واقع نشد، دیگر اعمال هم پذیرفته نخواهد شد.»

نماز، بازدارنده از زشتی‌ها

نماز، کارخانه انسان‌سازی است زیرا وقتی یک فرد مسلمان، در هر شبانه‌روز، حداقل پنج نوبت در پیشگاه خدا با نهایت خضوع و خشوع بایستد و اقرار به وحدانیت خدا و عرصه قیامت نماید و بگوید که ما فقط بنده خداییم و از او استعانت می‌جوییم؛ از خود مراقبت نموده و همواره خود را در محضر الهی؛ و او را حاضر و ناظر بر اعمال و حاکم دادگاه قیامت بداند؛ مواظب رفتارش خواهد بود که در قرآن کریم آمده است: «به‌درستی که نماز، انسان را از فحشا و منکر باز می‌دارد.» (عنکبوت – آیه ۴۵)

نماز در سخت‌ترین شرایط کربلا

سیدالشهدا (ع) که در زیادت نامه‌اش آمده است: «أَشْهَدُ أَنَّک قَدْ أَقَمْتَ الصَّلَاهَ» «شهادت می‌دهم که تو نماز را اقامه نمودی» در تمامی صحنه‌های کربلا، نماز در دستور کارش بود. هنگام ورود به کربلا و رویارویی با سپاه حُر، نماز جماعت خواند و در عصر تاسوعا، وقتی متوجه حمله دشمن شد به عباس بن علی (ع) فرمود: «از آن‌ها مهلت بگیر تا امشب را به دعا و نماز و قرآن سپری کنم» و صبح عاشورا، خود اذان گفت و نماز را اقامه نمود و در ظهر عاشورا در گرماگرم جنگ، وقتی ابوثمامه صیداوی آمد و گفت زوال ظهر است، او را دعا کرد. «ذَکرْتَ الصَّلاهَ، جَعَلَک اللهُ مِنَ الْمُصَلِّینَ» «نماز را یادآوری کردی؛ خداوند تو را از نمازگزاران قرار دهد.» و آن بزرگوار در وسط معرکه جنگ، نماز را اقامه کرد.

ارسال نظر شما
مجموع نظرات : 0 در انتظار بررسی : 0 انتشار یافته : ۰
  • نظرات ارسال شده توسط شما، پس از تایید توسط مدیران سایت منتشر خواهد شد.
  • نظراتی که حاوی تهمت یا افترا باشد منتشر نخواهد شد.
  • نظراتی که به غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط با خبر باشد منتشر نخواهد شد.
نظرات بسته شده است.