دور باطل

سبزواریان: روزگار انتخابات بود و افرادی داخل همین شهر، مدام به اختلافات شورای دوره قبل سبزوار انتقاد می‌کردند. ما طرفداران دموکراسی و چندصدایی، بحث‌ها و اختلاف‌نظرها در شورا را مثبت ارزیابی می‌کردیم و مخالف تک‌صدایی بودیم ولی افرادی بودند که مدام از کارآیی «اتحاد» و یک‌صدایی حرف می‌زدند.

به مردم وعده دادند که: اگر ما در انتخابات رأی بیاوریم، هم‌صدا خواهیم بود و با اتحاد و آرامش، چنین می‌کنیم و چنان می‌کنیم! اتفاقاً شرایط انتخابات و نحوه مشارکت مردمی به شکلی رقم خورد که با اکثریت مطلق (۶ از ۹) شورا را به دست گرفتند.

مدتی نگذشت که در اولین تصمیم مهمشان یعنی انتخاب شهردار، به مشکل خوردند! کسانی که دم از یک‌صدایی زده بودند، چنان درمانده شدند که با وجود نماینده‌های هم‌طیف و دولت هم‌جناحشان، ماه‌ها شهر را بی‌شهردار گذاشتند و آخر سر هم …

جلسات شورا دیگر شاهد بحث و اختلاف نظر نبود. خبرهایی آمد که تصمیم‌ها قبل از جلسه گرفته شده و چون اکثریت مطلق دستشان بود هر چه بخواهند تصویب می‌کنند. تنها صدای جلسه یک نفر بود، کسی که هم رئیس بود هم سخنگو هم همه‌کاره! از پنج نفر دیگر ترکیب هم‌صدایان، نه صحبتی شنیدیم نه صدایی! انگار اصلاً نبودند!

حالا و بعد از گذشت حدود یک و سال و نیم، علاوه بر مشکلات قدیم شهر که حل نشده باقی ماندند، کلی مشکل جدید ایجاد شد و هم‌صدایی و اتحادشان عملاً راه به حل مشکلات نبرده است. در ضمن، همان دعوا و بحث‌ها را هم نتوانسته‌اند حل کنند و چیزی که خودشان «آرامش» می‌خواندند هم به دست نیاوردند!

حالا با آن کارنامه ضعیف، همین دستاوردهای اندک را هم از دست دادند و دوباره شورای سبزوار صحنهٔ درگیری و خشونت لفظی شد. هر چند به قول ابراهیم‌نژاد، قرار گذاشته‌اند کسی جز رئیس شورا حرفی نزند، ولی با همه این محافظه‌کاری‌ها باز هم نتوانستند جلوی مجادله و چالش‌های بین اعضا را بگیرند.

شاید بالاخره آقایان هم به راه دموکراسی و ارزش چندصدایی ایمان بیاورند و قبول کنند که آنچه باعث عدم اتحاد شده، چیزی است غیر از اختلاف نظرها! شما هم که اختلاف نظر داشتید، به همان روز افتادید!