روز مجلس و حال و اوضاع ما امروز

در تقویم مناسبت‌ها روز مجلس نام گذاشته شده بود. روزی که خبر زیادی از آن شنیده نشد و دو نماینده شهرمان، مثل همیشه پشت ابرها پنهان مانده بودند! مدتی است دیدارهای مردمی نماینده‌ها محدود شده به روستاهای کم‌جمعیت‌ که همان را هم معمولاً بدون هماهنگی قبلی و در جمع‌های کم‌تعداد برگزار می‌کنند! روز مجلس آمده و ما یادمان آمده نماینده‌ای هم داریم! اگر نمایندگان مجلس، اکثریت هر حوزه انتخابیه را نمایندگی می‌کردند، آیا اوضاع و شرایط به اینجا می‌رسید؟

فرض کنید در همان شب‌هایی که سبزوار، میزبان اعتراضات مردمی بود، نمایندگان مجلس از چنان نفوذ، اعتبار و محبوبیتی برخوردار بودند که بیایند با مردم حوزه انتخابیه خودشان صحبت کنند و آرامشان کنند! حرف مردم را بشنوند، قول پیگیری و تحقق مطالبه بدهند و مردم هم باورشان دارند!

طبیعتاً چنین شرایط ملتهبی ادامه نمی‌یافت و مردم از طریق نمایندگانشان امور را پی می‌گرفتند!

در روز مجلس به پاسخ این سوال فکر کنیم که «پس چرا اینطور نشد؟» در دهه‌های گذشته، بودند زمان‌هایی که نمایندگان چنین نفوذ و اعتباری در میان رأی‌دهندگانشان داشتند، حالا چرا ندارند؟

اعتبار و نفوذ بماند! نمایندگان این دوره ما حتی جسارت و جرئت حضور در جمع‌های مردمی گسترده ندارند! کافی است یک پست اینستاگرام از عکس‌هایشان بگذاری و نگاه کنی که چه کامنت‌هایی پایینش خواهند نوشت!

به روزهای انتخابات، تأیید صلاحیت‌ها و نحوه نظارت بر انتخابات فکر کنیم تا دلیل این شرایط را بهتر بیابیم. شرایط بحرانی امروز، محصول تصمیمات غلط گذشته است و بر خلاف تصور آقای رئیسی به «قطار پیشرفت» ربطی ندارد!