مدیرانی که می‌روند؛ مدیرانی که می‌آیند

سبزواریان – علی ششتمدی

وقتی همۀ برنامه‌های همایش بیهقی را هماهنگ کردیم و میان گروه حدود ۳۰ نفرۀ خودمان تقسیم‌کار کردیم، قرار گذاشتیم جهت انجام یک سری از هماهنگی‌ها با بخشدار ششتمد، مستقیم صحبت کنیم. هزینه‌های برنامه با شهرداری بود و روند اداری از طریق شورا انجام می‌شد، کمیتۀ فرهنگی اجتماعی، معمولاً با این دو بازو کار خود را جلو می‌برد و چون اعضا، به‌صورت خودجوش ایده‌پردازی و اجرا می‌کردند، مهم بود که زیر سایۀ مسئول یا شخصی نروند. این دیدار فقط به این منظور انجام شد که هماهنگی‌های لازم انجام بگیرد و بخشدار به‌عنوان رأس هِرَم اداری منطقه از مسئله باخبر باشد.

از مسئول دفتر بخشدار وقت دیدار گرفتیم و تعدادی از اعضا، به نمایندگی، رفتیم سراغ مجید کریمی. بخشداری که هر وقت بحثی را نزد او مطرح کرده‌ایم، شور و هیجانش از خود ما بیشتر بود و … برنامه را توضیح دادیم و خواسته‌هایمان را مطرح کردیم. بنا به آنچه امکان‌پذیر بود و نبود، توافق شد جناب بخشدار ۴ بخش از برنامه را پیگیری کند و در این مورد قول هم داد:

1. اداره ارشاد، مجوز حضور نوازنده‌های خانم را در بخش موسیقی (منقبت خوانی) نداده بود، در نتیجه بخشدار قول داد پیگیری کند و به خانم‌ها گفت که همراه گروه تمرین کنند.
2. بخش در حال تخریب آرامگاه، خطری بزرگی برای همایش محسوب می‌شود. قول داده شد قبل از برگزاری مراسم، حداقل ایمن‌سازی شود
3. .یکی از مشکلات هرسالۀ همایش، برق آرامگاه در زمان اجرای برنامه بود. مجید کریمی اعلام کرد که ضمن پیگیری برای حل این مشکل، با ادارات مرتبط هماهنگ خواهد کرد ال‌ای‌دی‌های رنگی داخل آرامگاه نصب خواهند شد و پرژکتورهای آرامگاه را تعمیر می‌کنند تا موقع برنامه مشکل نور وجود نداشته باشد.
4. مسئلۀ دیگر، با توجه به جایگاه ارتفاعیِ آرامگاه، مسئلۀ وصل بودن آب در زمان برنامه بود. تقاضا شد که آب در آن زمان حتماً وصل باشد (با توجه به حضور چند صد مهمان و نیازهای لحظه) و قول هم داده شد.

در برنامه همایش بیهقی، خانم‌ها نتوانستند اجرا کنند و همایش تمام شد و الآن هم بعد از ۴ ماه، هنوز هیچ گامی برای ایمن‌سازی آن انجام نشده! هنوز تجهیزات نوری در آن نصب نشده و دو ساعت مانده به برنامه، کل آبِ منطقه به‌کلی قطع شد! ناچار تانکرهاش شهرداری استفاده شدند و وضعیت آب به‌کلی بحرانی شد و …

این فقط یک مشت بود نمونۀ خروار، از عملکرد بخشداری که این هفته از ششتمد رفت! بخشداری که برخلاف بخشداران قبلی، زیاد مدیران را دور هم جمع نمی‌کرد و جلسات هم‌گرایی و هماهنگی میان مدیران نمی‌گذاشت. (جلساتی که قبلاً در قالب‌های مختلف اداری یا حتی جلسۀ آموزش اخلاق اداری توسط امام‌جمعۀ وقت یا … برگزار می‌شد.) بیشتر اختلاف و تقابل میان مدیران بخش، در همین دوران شکل گرفت، میان روستاهای بخش و مرکز بخش اختلاف ایجاد شد و جلوی آن گرفته نشد، بسیاری از مشکلات معمولی و مربوط به «روند» ها (مثل مسئلۀ آرد در نانوایی‌ها، توزیع تسهیلات کشاورزی، توزیع نهاده‌های دامی…) هیچ‌گاهی حتی در حد حداقل‌ها رفع نشد! و مدیرانی به بخش آمدند که …

حرف‌ها زیاد است اما حدس زدنِ ادامۀ آن ساده است! آگاهان می‌دانند این بخشدار چطور متصدی این بخش شد و می‌دانند که ریشۀ همۀ این گرفتاری‌های چندساله، همین عامل است! بخش ششتمد می‌تواند درس و عبرتی باشد برای همه! برای انتصاب‌ها و مدیران!

امید که با تغییرِ رأس هرم، علف‌های هرزِ جاهای دیگرِ این هرَم نیز از ریشه درآیند!