پیام کوتاه بود: «با نهایت تأسف و تأثر پهلوان و مرشد کهنه سوار؛ استاد “سید حسن نقیب زاده” دعوت حق را لبیک گفت.» در میان بهت و ناباوری، پرس و جو کردم، خبر؛ صحت داشت. سید را از دهه ی ۶۰ می شناختم. خوش رو، خوش اخلاق، و خوش باطن. گویی جنسش از جنس دیگری