تقدیم به عزیز بابا، حضرت علی اصغر (ع) الحمدالله برف سنگین و پرباری باریده، هوا هم یکباره سرد شده بود، رانندگی خیلی آزار دهنده، برف پاکن هم ناز می‌کرد ، یکی در میون کار می‌کرد. به زحمت جای پارکی پیدا کردم و پس از کلی تقلا و با توکل، قفل فرمون را به شترم بستم. در را
حسین قدرتی – سبزواریان.کام: ناصرالدین شاه قاجار کشوری را که تا مغز استخوان فساد گرفته بود و هر پاره‌اش به عنوان امتیاز در اختیار یکی از اجانب بود، با یک مشت رجال بی‌اطلاع و خائن به جانشین خود مظفرالدین شاه، آن «طفل مسن و بچه مدرسه دوازده ساله بهانه گیر» که از رعد و برق
تهمینه میلانی کار در سینمای ایران را با دستیاری مسعود کیمیایی در فیلم خط قرمز آغاز کرد و با بچه های طلاق وارد سینمای حرفه ای شد. بچه های طلاق حاصل تجربیات خود میلانی در سالهایی بود که به عنوان معلم خصوصی به خانه های مردم می رفت. بعدها با ساخت دو زن، نیمه ی پنهان
تقدیم به آقا زهیر تدارکات یا ندارکات! نام واحدی از ارکان لشگر بود. کارش پشتیبانی یگان های لشگر بود، از بند پوتین گرفته تا گلوله کاتیوشا. و افرادی که در این واحد خدمت می کردند سخت زحمتکش و فعال بودند و به نوعی ریش همه بچه های لشگر دست ایشان گیر بود. البته این دوستان تدارکاتی آنقدر
«قطار سریع السیر ۵ ستاره که حامل ۶۵ گردشگر از کشورهای آلمان، اسپانیا، استرالیا، انگلستان، ترکیه، دانمارک، روسیه، سنگاپور و سوئیس که سفرش را از شهر بوداپست مجارستان آغاز کرده، وارد شهر کویری یزد شد. مسافران این تور گردشگدری مسیر از شهر، زنجان و جاذبه های تاریخی مذهبی و طبیعی این شهر دیدن کردند و
اگر وجدان عمومی شهروندان به جای اینکه به مسائل مختلف اجتماعی، اقتصادی، سیاسی و… حساس بود، کمی هم به فضای سبز و ریه های اکسیژن رسان شهر فکر می کرد؛ دیگر هر مسئولی [یا بهتر است بگوئیم هر رئیس و مدیری، چون مسئول اگر بودند لابد مسؤولیت هم می‌پذیرفتند و اجازه‌ی هر کاری را به
طی چند هفته‌ی گذشته تغییراتی در مدیریت و نحوه‌ی عملکرد سازمان پارک‌ها و فضای سبز شهرداری سبزوار به وجود آمده است. تغییراتی که می شود با احتیاط گفت بارقه هایی از امیدواری از آن به چشم می خورد. بر همین مبنا بر آن شدیم تا با یک تغییر رویه ی تاکتیکی! به جای انتقاد از
حاشیه: چند روز پیش جوانی از اهالی جعفرآباد، دار فانی را وداع گفت و دوستان و هم محله ای های آن مرحوم در تشییع جنازه ی وی سنگ تمام گذاشتند و یکی از بدیع ترین مراسم های سوگواری را رقم زدند. در این یادداشت قصد من، پرداختن به شخصیت حقیقی ایشان و زیر سؤال بردن
یادداشت نویسنده: پس ازخواندن مطلب زیبای “سماع در میدان مین” در مورد خاطرات جنگ، من نیز مطلبی در مورد معماری جنگ بیادم افتاد و نوشتم. **** در گذشته نه چندان دور معمار به کسی می گفتند که بر تمام امور مهندسی اشراف داشت. معمار، طراح بود. محاسبات و سازه خوب می دانست. راه سازی و
سبزوار را از صدها سال پیش شهر ادیبان می گفتند. در کتاب ارزشمند تاریخ بیهق، نوشته ابولحسن بیهقی یکی از ادیبان سبزوار آمده است: در هر ولایتی چیزی بدان ناحیت منسوب گویند؛ حکمای یونان، نقاشان چین، تیراندازان ترک، دهات بلخ، صوفیان دینور، کربزان مرو، ملیح صورتان بخارا، صباغان سجستان، زرگران شهر حران، عیاران طوس، ضعفای کرمان،