بر زمینت می‌زند نادانِ دوست!

اول: دورۀ چهارم شورا، در یکی از جلسات رسمی شورا، یکی از مدیران وقت شهر سبزوار، گزارش می‌داد؛ از زمانی که مسئولیت اداره را به عهده گرفته‌است پرونده‌های ارسال شده به دادگاه، برای ادارۀ تحت مدیریتش کاهش چشمگیری پیدا کرده! وی مدعی بود این دستاورد مهم به دلیل مدیریت قوی او بوده است.

مسعود پسندیده با حاضرجوابی خاصی که از او سراغ داریم، خطاب به آن مسئول گفت که دلیل کم شدن پرونده‌های ارسالی به دادگاه، خودت هستی! چرا که تا قبل از اینکه رئیس شوی در حال پرونده‌سازی برای اداره و رؤسای قبل از خودت بوده‌ای ولی حالا که رئیس شده‌ای کسی نیست که پرونده‌سازی کند!

دوم: حکایت ما و تندروها در کشور، حکایت فوق است؛ تا دیروز که بیرون از گود قدرت بودند و دولت مستقر، باب میلشان نبود، دائماً در حال سنگ‌اندازی و بهانه‌تراشی بودند و از هر فرصتی جهت ضربه زدن به دولت استفاده می‌کردند و اکنون‌که دولت مستقر، دولتی همسو با آن‌هاست همه‌چیز حل‌شده است!

تا دیروز که دولت همسو با آن‌ها نبود، از دیوار سفارت عربستان بالا می‌رفتند، سفارت آتش می‌زدند و کیهان برایشان تیتر می‌زد که: «ننگ رابطه با آل سعود از دامان ایران اسلامی پاک شد» و اکنون‌که دولت همسو با آن‌ها است بعد از امضای پیمان بین ایران و عربستان با کمال بی‌شرمی تیتر می‌زنند که: «توافق ایران و عربستان ضربه کاری به آمریکا و رژیم صهیونیستی» و البته به اصلاح‌طلبان هم توصیه می‌کنند که: «مدعیان اصلاحات، مذاکره را یاد بگیرند!»

نکته پایانی: اگر تاریخ چهل‌وچهارسالۀ انقلاب اسلامی را مرور کنیم به‌اندازه‌ای که این نظام و کشور از تندروی‌های عده‌ای به‌ظاهر دوست، ضربه خورده است از دشمنان آسیب ندیده است! متأسفانه این تندروی‌ها هر چند سال یک‌بار با افراد و ادبیات جدید تکرار می‌شود! اگر دستاورد دولت سیزدهم فقط باز شدنِ مشتِ این جماعت به‌ظاهر دوستدار انقلاب ولی عملاً ضد نظام و منافع ملی باشد باید آن را توفیقی بزرگ برای این دولت دانست که نظام را از شر دوستان نادان که از دشمنان خارجی هم خطرناک‌ترند نجات داده است!