عکس درمانی

مدتی است با علاقه‌مند شدن روابط‌عمومی‌ها به فضای مجازی، کانال‌ها و پیج‌های رسمی و غیررسمی برای معرفی دستاوردهای ادارات و نهادها ساخته شده‌اند. نفس اطلاع‌رسانی بسیار ارزشمند است، چه اطلاع‌رسانی در مورد خدمات آن ارگان چه اطلاع‌رسانی در مورد خبرهایی که بخشی از جامعه به آن نیاز دارند. مثلاً اگر تسهیلاتی به یک نهاد اعطا می‌شود، طبیعتاً عموم جامعهٔ هدف باید از آن مطلع شوند تا ثبت‌نام کنند نه اینکه فقط افرادی خاص از طریق رانت اطلاعاتی خود، منابع مالی را به دست بیاورند.

در بسیاری از موارد اما این مورد دوم انجام نمی‌گیرد و روابط‌عمومی‌ها صرفاً به «عکس‌درمانی» می‌پردازند. منظور ما از عکس‌درمانی این است که با انتشار تصاویری از مدیران بر سر پروژه‌ها، با عنوان: بازدید، بررسی، سرکشی و … سعی می‌کنند تا زخم بی‌دستاورد بودن نهاد مربوطه را درمان کنند!

مسئله به یک یا دو اداره محدود نمی‌شود و عکس‌درمانی در کانال و پیج روابط‌عمومی بسیاری از نهادها و دفاتر، از نماینده گرفته تا دانشگاه‌ها، ادارات و حتی نمایندگی‌های اداری در روستاها، به وفور مشاهده می‌شود.

این تصاویر مشتی نمونه خروار از این ادعا هستند. شهرداری سبزوار که باز هم با سرپرست اداره می‌شود و در سایهٔ تصمیمات گروه موسوم به یاران انقلاب، عملاً خالی از دستاورد است، با چنین مطالبی سعی در عکس‌درمانی دارد. تصاویر از شدت مبالغه، شکل طنز به خود گرفته‌اند! هر کدام از افراد ژست گرفته‌اند یا اصلاً به طرفی متفاوت نگاه می‌کنند!

وقتی عملکردی وجود ندارد، روابط‌عمومی چاره‌ای جز منتشر کردن این مطالب و تولید محتوا از بی‌محتوایی آن نهاد یا اداره ندارد! وگرنه کیست که نداند این بازدیدها، دستاوردی جز پر کردن ساعت اداری و گذراندن روزمرگی آن ارگان‌ها ندارند؟