متوهم کیست؟

مهدی مقصودی

اول: «در خیابان‌های نیویورک اسکورت ما که می‌رفت، مردم آنجا دست تکان می‌دادند؛ این جمهوری اسلامی است. کارمندان سازمان ملل، گروه حفاظت، تیم نظامی، انتظامی، پلیس و…ده تا ده تا رئیس‌جمهور رد می‌شود، اصلاً کسی سرش را بلند نمی‌کرد، اما به‌محض اینکه گروه جمهوری اسلامی می‌آمد، انگار حیاتی در این سازمان آمده و همه (می‌گفتند هیئت) جمهوری اسلامی و… به زبان خودشان می‌گفتند نوکریم، چاکریم، دربست! ما هم می‌گفتیم مخلص شما، چاکر شما. واقعاً این‌طوری بود. بسیاری از آن‌ها آمدند گفتند آقا! به خدا این‌ها همه حرف‌های ماست، ما به‌دقت گوش دادیم، کلمه به کلمه، بعد رفتیم جلسه گذاشتیم و تحلیل کردیم…»

دوم: جملات فوق بخشی از یک رمان تخیلی و یا یک بخشی از یک مطلب طنز چاپ شده در مجلات فکاهی نیست بلکه صحبت‌های فردی است که به مدت هشت سال، به‌عنوان دومین مقام مملکتی و اولین فرد قوهٔ اجرایی کشور با عنوان «رئیس‌جمهور» فرمان اجرایی کشور در دستش بوده است!

سوم: محمود احمدی‌نژاد که طرفداران دوآتشه‌اش از او به‌عنوان معجزهٔ هزارهٔ سوم یاد می‌کردند به مدت هشت سال و در دوره‌ای که کشور دارای تاریخی‌ترین درآمد اقتصادی بود، با توهم مدیریتی که داشت، یکی از عجیب‌ترین دوران مدیریتی کشور را در دوران معاصر رقم زد؛ به‌طوری‌که در پایان دورهٔ ریاست‌جمهوری‌اش عموم مردم و حتی بسیاری از طرفداران سابقش لحظه‌شماری می‌کردند تا دوران ریاست‌جمهوری‌اش به اتمام برسد.

چهارم: بعد از احمدی‌نژاد و در حالی که کشور در بخش‌های مختلف به وضعیت بحرانی رسیده بود، مردم به امید تغییر، پای صندوق‌های رأی حاضر شدند و در مخالفت با نظرِ جریان طرفدار احمدی‌نژاد، به حسن روحانی رأی دادند.

پنجم: غرض از ذکر مطالب فوق، یادآوری این نکته بود که حسن روحانی در زمان به دست گرفتن دولتش، مملکت را گل‌وبلبل تحویل نگرفت که امروز عده‌ای همچون آقای محبی به‌گونه‌ای از گذشته صحبت می‌کنند که گویا مسبب همهٔ گرفتاری‌های کشور روحانی و دولتش بوده‌اند؛ اتفاقاً جریان نواصولگرایان ـ که امثال آقای محبی منتسب به آن جریان هستند ـ کسانی بودند که احمدی‌نژاد را به نظام سیاسی ایران تحمیل کردند و امروزه از ضعیف بودن حافظهٔ تاریخی مردم سوءاستفاده کرده و به روش‌های مختلف نسبت به جعل تاریخ اقدام می‌کنند و در مقام مدعی در پی رسیدن به مقاصد سیاسی خود هستند.