«یاران» را چه شد؟

ایام انتخابات بود و تقریباً – با توجه به فضا و نامزدها – محتمل بود رئیس‌جمهور بعدی چه کسی باشد.

 شیفتگان خدمت برای حضور در لیست ستادهای انتخاباتی نامزد احتمالاً پیروز، در سبقت از هم بودند! هر روز یک اسم را به عنوان مسئول ستادهای انتخاباتی او در سبزوار یا غرب خراسان رضوی اعلام می‌کردند!

به تعبیر دوستی رند: از هر ۵ نفر که در خیابان به آن‌ها برمی‌خوردی، یکی‌شان حکم ستاد انتخاباتی ابراهیم رئیسی را همراهش داشت!

سخنرانی‌های آتشین بعضی شخصیت‌های مشهور منتسب جریان راست و اصولگرا، در حمایت از دولت – که محتمل بود پیروز شود – مدام این اسامی را در لیست مدیران آینده ذخیره می‌کرد!

گروهی منسوب به «یاران انقلاب» در سبزوار که در انتخابات مجلس، بدون رقیب جدی پیروز شده بود، در این دوره هم برای انتخابات شورا جولان می‌دادند. بزرگانشان مدام جلسه می‌گرفتند تبلیغ می‌کردند و برنامه‌های انتخاباتی داشتند.

امروز که محصول عملکرد آن مجلس، این شورا و از همه مهم‌تر این دولت، به این نقطه رسیده و قطار پیشرفت ما، ایستگاه دلار ۴۰ تومانی را هم رد کرده، نباید بپرسیم آن مدعیان کجا هستند؟

یکی از مسئولان در سخنرانی آتشینی بعد از پیروزی در انتخابات، گفته بود که: می‌خواهند یاران انقلاب را تضعیف کنند، اما من در دوره بعد هم خانه به خانه می‌روم و رأی برای یاران جمع می‌کنم!

حالا نباید بپرسیم: نمی‌خواهید خانه به خانه بروید و پاسخگوی وضعیتی باشید که یاران انقلاب در دیار ما به وجود آورده؟ در شرایطی که از نمایندگان و شوراها تا شهرداری‌ها، فرمانداری‌ها، دانشگاه‌ها و عموم ادارات، تحت مدیریت دوستان شما بود، چه دستاوردی داشتید؟

اشتباه نیست اگر بگوییم در اکثر این عرصه‌ها، ضعیف‌ترین کارنامه مدیریت شهری و شهرستانی را در تمام ادوار داشته‌ایم، اما آن مدعیان زمان انتخابات معلوم نیست کجا مخفی شده‌اند؟ از آن‌همه کسانی که خود را مسئول ستاد یا مدیر تشکیلات بدون مجوز یاران انقلاب معرفی می‌کرد، یک شیرمرد پیدا نمی‌شود که بیاید پاسخگوی این عملکرد ضعیف باشد؟