سبزواریان – زینب ترابی: وقتی هیچ‌چیزی جز خودمان نمی‌تواند دلیل آرامشمان باشد، پس کمی منطقی باشیم؛ بی‌دلیل سراغش را از هر ناکجاآبادی نگیریم. بهانه نتراشیم، آسمان ریسمان به هم نبافیم، به زمین و زمان بد نگوییم… به خودمان بیاییم باور داشته باشیم که بدبختی تنها در باغچه‌ای می‌روید که خودمان بذرش را در آن کاشته‌ایم.
سبزواریان – زینب ترابی: در هر برهه از زمان یا موقعیتی با شنیدن اسم مد، نوع پوشش در ذهنمان تداعی می‌شود، شاید ما مد را بیشتر به ظواهرمان مربوط میدانیم؛ اما همیشه این‌گونه نخواهد بود. هرچند، چند سال پیش با استارت شبکه فارسی وان بر روی شبکه‌های ماهواره‌ای، آن‌قدر تب‌وتاب این شبکه در بین مردم
سبزواریان – زینب ترابی: همیشه قرار نیست از پشت دوربین، کلوزآپی از یک اتفاق گرفته شود تا به عمق آن پی ببریم. هرچند سال‌هاست که ما خود را به نماهای آرشیوشده عادت داده‌ایم؛ اما این روزها نیازی به لنز دوربین نخواهد بود وقتی در مسیر دادگستری در رفت‌وآمدیم… هر وقت در مسیر چهارراه دادگستری مجبور
سبزواریان – زینب ترابی: امام جماعت مسجد اعلام کرد. «اَمَّن یُجیب» خواندیم؛ اما مریضِ منظوری این بار، مدنظر نبود. اَمَّن یجیبش برای پیدا شدن زندگی یک مادر بود. زندگی… دختر شش‌ساله یک مادر بود که نفس‌هایش در خواب هم به چهاردیواری خانه جان دیگری می‌بخشید؛ اما مادر در نبودش از فضای مرده‌ی خانه به مسجد