مسلمانی به ادعا نیست!

بیش از صد روز از آغاز نبرد غزه گذشته است؛ در این مدت طبق آمار رسمی، ۲۴ هزار نفر جان‌باخته‌اند! چنانچه این تعداد را با تعداد افراد مفقود شده و نیز بیش از ۶۹ هزار نفر مجروح اعلام شده جمع بزنیم، عمق فاجعه بیشتر مشخص می‌شود.

علی‌رغم اینکه در ابتدای جنگ عکس‌العمل‌های لفظی شدیدی را از سوی حکام کشورهای مسلمان، به‌ویژه اعراب شاهد بودیم ولی در عمل هیچ حرکتی یا اقدام عملی از سوی آن‌ها ندیده‌ایم!

در این مدت: در عربستان بزرگ‌ترین کنسرت موسیقی تاریخ این کشور برگزار شد، در امارات، اجلاس آب و هوایی با حضور رئیس رژیم اسرائیل برگزار شد، در قطر بازی‌های جام ملت‌های آسیا در حال برگزاری است.

بحرین با انگلستان و آمریکا در حمله به انصارالله یمن – به عنوان تنها حامی عملی فلسطینیان – همکاری کرد.

امارات تولید نفت خود را افزایش داد تا بحران غزه باعث افزایش قیمت نفت نشود.

جمهوری آذربایجان، همچون گذشته به صادرات نفت خود به‌عنوان بزرگ‌ترین تأمین‌کننده نفت اسراییل ادامه داد.

تجارت بین ترکیه و اسرائیل همچون گذشته ادامه دارد.

ده‌ها مثال دیگر وجود دارد که نشان‌دهنده انفعال کشورهای مسلمان و در بسیاری موارد همکاری این کشورها با اسرائیل است.

از طرف دیگر، اتفاق جالب چند روز اخیر، شکایت آفریقای جنوبی از اسرائیل در دادگاه بین‌المللی لاهه به جرم نسل‌کشی است؛ این کشور که فقط ۶۳ میلیون جمعیت دارد نه مدعیِ مسلمانی است و نه ابرقدرت جهانی ولی کاری را که دو میلیارد جمعیت مسلمان جهان و ۴۹ کشور مسلمان جهان توان آن را نداشتند به‌تنهایی انجام داد.

نکته پایانی: همان‌طور که نلسون ماندلا نماد صلح و آشتی در جهان است، حکومتی که او بنیان‌گذاری کرد نشان داد که انسانیت حدومرزی نمی‌شناسد و مسلمانی به ادعا نیست!