معنای «بسیار خوب» را فهمیدیم!

محمدمهدی اسماعیلی وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی گفته‌اند: «اگر از من بپرسید چه میزان به اهداف اعلامی خود در حوزه فرهنگ و هنر رسیده‌اید، ارزیابی من این است که این عدد، بسیار خوب است.»

معمولاً در جامعه ما رسم بر این است که دیگران درباره عملکرد افراد اظهارنظر می‌کنند، نه اینکه فرد با غرور تمام، خودش به خودش نمره قبولی بدهد!

جالب است بدانید که وزیر ارشاد دولت آقای رئیسی این صحبت‌ها را دقیقاً چند روز بعد از آبروریزی بی‌سابقه مدیرکل ارشاد استان گیلان بیان کرده‌اند؛ به‌عبارت‌دیگر دقیقاً در روزهایی که جامعه منتظر عکس‌العمل وزیر ارشاد با یک استعفا، عذرخواهی و یا حداقل اظهار شرمندگی بودند وزیر ارشاد به عملکرد خودش نمره «بسیار خوب» می‌دهد.

بارها از رسانه‌های جمعی شاهد استعفای مقامات کشورها به خاطر خطای عمدی و یا سهوی خود و یا زیرمجموعه‌هایشان بوده‌ایم؛ این موضوع در کشورهای جنوب شرق آسیا به‌ویژه کره و ژاپن از رواج بیشتری برخوردار است و حتی بسیاری از مواقع دلیل آن به رخدادهای بسیار ساده هم برمی‌گردد اما در جامعه ما این موضوع امر نادری است و فرهنگ آن نهادینه نشده است؛ به طوری که آخرین باری که یک مقام ضمن عذرخواهی از مقام خود استعفا داده است به آذر ۹۵ و استعفای محسن پورسیدآقایی مدیرعامل وقت شرکت راه‌آهن جمهوری اسلامی ایران برمی‌گردد.

به نظر می‌رسد هنر عذرخواهی، استعفا و نهایتاً مسئولیت‌پذیری، هنری است که متوجه کسانی است که دلسوز جامعه و علاقه‌مند به کشور خود هستند؛ افرادی که به این راحتی از کنار موضوعات فاجعه‌باری همچون ماجرای وحشتناک مدیرکل ارشاد استان گیلان می‌گذرند و به‌جای استعفا به خود نمره «بسیار خوب» می‌دهند نه‌تنها دوستدار کشور و نظام نیستند بلکه با بی‌تفاوتی خود، تیشه به ریشه اعتماد آسیب‌دیدهٔ جامعه می‌زنند.

نکته پایانی: به نظر می‌رسد جهت فروریختن و از بین بردن نظام و جامعه حتماً نباید منتظر دشمن خارجی بود؛ بسیاری از مواقع افرادِ به‌ظاهر دوست ولی در واقع نادان به‌مراتب می‌توانند در ضربه زدن به ریشه، مؤثرتر باشند.