به کجا چنین شتابان؟!

عصرایران – مصطفی داننده: سخنان بی ادبانه نادر قاضی‌پور، توهین برخی چهره‌های سیاسی به رای مردم تهران، زیر پا گذاشتن اخلاق در شبکه‌های اجتماعی، توهین‌های بی شرمانه به ورزشکاران و داوران در ورزشگاه‌ها و… نشان می‌دهد که جامعه ایرانی با بحران مهمی به نام بی‌اخلاقی روبرو است.

حتما این سخن را بارها شنیده‌اید که فرهنگ ایرانی سابقه چند هزار ساله دارد و در جهان بی‌نظیر است. «بهترین مردم دنیا، بافرهنگ ترین آدم‌های روی زمین، بهترین تماشاگران و …» همه اینها توصیفاتی است که در مورد مردم ایران به کار برده می‌شود. واقعیت اما چیز دیگری است. امروز فضای مجازی با فضای واقعی ایرانی‌ها گره خورده است و نیمه پنهان جامعه را هویدا می‌کند.

طی همین چند روز اخیر چند حادثه باعث شد تا بیشتر به این نتیجه برسیم که ما با جامعه فرهنگی و اخلاق مدار فاصله فراوانی داریم. این روزها می‌شود زشت ترین حرف‌هایی که می‌شود از زبان یک آدمی خارج شود را در قسمت نظرات صفحات هنرمندان، ورزشکاران و حتی مردم عادی دید. این الفاظ رکیک به خاطر این زده می‌شود که فرد مورد نظر مانند ما فکر نمی‌کند یا در تیم رقیب بازی می‌کند و یا تصمیمی برختلاف نظر ما گرفته است.

به همین راحتی انسانیت را زیر سوال می‌بریم. در یک جامعه مدرن و فرهنگی، پدر و مادر نمی‌ترسند فرزند خود را به ورزشگاه ببرند اما برعکس در یک جامعه غیراخلاقی به دلیل بروز ناهنجاری‌های فراوان در اجتماع، خانواده سعی می‌کند فرزند را به هر طریق ممکن از جامعه به دور نگه دارد.

بعد از شنیدن سخنان یک نماینده مجلس در مورد زنان، همکار خود و جامعه ایرانی و توهین برخی افراد یک جریان خاص به مردم تهران نشان می‌دهد که امروز بی اخلاقی از فضای مجازی به سطح بالای کشور یعنی نخبگان جامعه تسری پیدا کرده است.

این روزها متاسفانه جامعه ایرانی درگیر بی اخلاقی‌های فرهنگی است و هر روز نیز دامنه آن فراگیرتر می‌شود. ما به دلیل اینکه نمی‌خواهیم این مسئله را درک کنیم و بپذیریم که فرهنگ در جامعه ایرانی به پایین ترین سطح خود رسیده است، چشمان خود را بر روی تمام این بی اخلاقی‌ها می بندیم و بازهم می‌گوییم ما در جهان بهترین هستیم.

به راستی باید، گذشته را فراموش کنیم و به آینده نگاه کنیم. همه چیز کشور در اقتصاد، توافق هسته‌ای، انتخابات و … خلاصه نمی‌شود. جامعه ایرانی کمی اخلاق نیاز دارد. این اخلاق باید در تمام سطوح به جامعه تزریق شود. تحصیلکرده و غیر تحصیلکرده ندارد. ما این بداخلاقی‌ها را در مجلس می‌بینم، در اتوبوس می‌بینیم، در مترو می‌ببینم، در ورزشگاه می‌بینیم و در نهایت اوج آن را در فضای مجازی می خوانیم. باید از مردم چه عوام و چه خواص پرسید به کجا چنین شتابان؟

در پایان خالی از لطف نیست به نحوه برخورد امام علی با فحاشی برخی از یارانش به افراد معاویه اشاره کنیم. در نهج البلاغه می خوانیم که علی(ع) به جمعی از یارانش که پیروان معاویه را در ایام جنگ صفین دشنام می دادند می فرماید: «انی اکره لکم ان تکونوا سبابین و لکنکم لو وصفتم اعمالهم و ذکرتم حالهم کان اصوب فی القول و ابلغ فی العذر.» من خوش ندارم که شما فحاش باشید، اگر شما به جای دشنام، اعمال آنها را برشمرید و حالات آنها را متذکر شوید (و روی اعمالشان تجزیه و تحلیل نمائید) به حق و راستی نزدیکتر است و برای اتمام حجت بهتر.(تفسیر نمونه۳۹۶.۵)