کاردی که به استخوان رسید

کاردی که به استخوان رسید

در روزهای گذشته تصویری از نامۀ تشکل‌های دانشجویی و دیگر مجموعه‌های دانشگاه خطاب به مسئولانِ بالادستی منتشر شد، مبنی بر اعتراض و انتقاد از چندین مسئله در دانشگاه و عملکردِ مسئولانِ آن. وضعیتِ دانشگاه‌های سبزوار و به‌خصوص مدیریتِ آن‌ها در چند سالِ اخیر، بسیار موردِ نقد و انتقاد بوده است و شاید این نامۀ دانشجویی،

برنامه‌های دردسرساز

برنامه‌های دردسرساز

ینترنت و فضای مجازی علاوه بر ضرورتی که دارد، دردسرساز هم شده. قطعاً هر خانواده ایرانی که فقط یک‌فرزند دانش‌آموز داشته باشد …

روزی به نامِ بیهق

روزی به نامِ بیهق

سال‌ها برای درجِ روزی در تقویم، به نام یکی از مفاخر یا عناصر دیار بیهق حسرت داشتیم و الآن چند سالی است به لطف و همّتِ صدها انسانِ فرهنگ‌دوست، این آرزو به تحقق نشسته است …

اشتهایِ سیری ناپذیر!

اشتهایِ سیری ناپذیر!

مؤسسۀ آبادانی چنانکه در مطالبِ پیشین بیان شد، ریشه در اتفاقات دهۀ هفتادِ سبزوار دارد و بدونِ ثبت رسمی تا دهۀ نود همچنان فعالیت می‌کرد…

چطور رویتان شد؟

چطور رویتان شد؟

تصور این بود که با آن اتفاق، عنابستانی از صحنه سیاست حذف خواهد شد و سعی خواهد کرد از طریقی، برای خود جایی فراهم کند که زیاد در چشم نباشد …

سبزوار یا سبزه‌زار؟

سبزوار یا سبزه‌زار؟

شاید بعضی افراد و به‌ویژه مسئولین دلیل سرسبز نبودن فضای شهری را طبیعت خشک و کویری بودن منطقه بدانند؛ در جواب این سؤال را مطرح می‌کنیم

چشم‌هایمان را به واقعیات باز کنیم

چشم‌هایمان را به واقعیات باز کنیم

ما باید دنبال پذیرشِ «همه» باشیم نه اینکه در مسیرِ آنچه مردم‌سالاری یا دموکراسی می‌خوانیم، چنین درصدِ عظیمی از جامعه را نادیده بگیریم یا انکار کنیم …